Δύο γράμματα προς έναν "απρόσκλητο" επισκέπτη που ονομάζεται "Φόβος".

Έρχεται ξαφνικά κ συχνά χωρίς προειδοποίηση! Μοιάζει να θέλει να μας κάνει κακό, στην ουσία είναι σαν να μην βρίσκει άλλο τρόπο και αδέξια προσπαθεί να κερδίσει το ενδιαφέρον μας προκειμένου να μας πει όλα όσα θέλει και άλλο τρόπο δεν βρίσκει.. να μας υπενθυμίσει στην ουσία ότι χρειαζόμαστε να μας φροντίσουμε!

Φόβε ..

"Είσαι εδώ και με τρομάζεις τόσο καιρό.. μου δημιουργείς δυσάρεστα συναισθήματα ..

Δεν με αφήνεις να φάω..

Δεν με αφήνεις να κάνω πράγματα..

Δεν με αφήνεις να κουνιέμαι..

Δεν με αφήνεις ΓΕΝΙΚΆ.. είσαι εκεί και με ενοχλείς μονίμως γιατί;

Τι θέλεις ; Πες μου...

Τι θέλεις να κάνω, να σε ανεχτώ;

Σε φοβάμαι με όλα αυτά.. δεν το καταλαβαίνεις;

Εάν δεν ηρεμήσεις λίγο πως να σε ανεχτώ;

Ηρέμησε λίγο να μπορώ να σε πλησιάσω.. να μιλήσουμε..

Έτσι όπως είσαι δεν σε θέλω! Φύγε!"

Φόβε Φίλε μου ..

"Παραδέχομαι, είσαι τρομακτικός για αυτό δεν σε θέλει κανένας.

Αλλά θέλεις να σε αποδεχτώ, με την προϋπόθεση ότι θα με φοβίζεις πιο ήπια και όχι για τόσο πολύ;

Για αυτό δεν σε θέλει κανένας Γλυκέ μου..

Έλα φόβισε με, ζητά μου την προσοχή που θέλεις και εγώ θα ανταποκριθώ, αλλά να ανταποκριθείς και εσύ με τον τρόπο που θα σου απευθυνθώ..

Με ψυχραιμία θα λάβω το αίτημα σου και θα προσπαθήσω να ακούσω ότι θέλεις να μου "πεις"...

Με ακούς αυτή την στιγμή για αυτό είμαι κάπως ανήσυχη πάλι;;

Όλα καλά θα πάνε.. Σε αποδέχομαι!!!"

05.04.21

Αυτές οι στιγμές ..