Η μοναξιά στο Μαζί

Η μοναξιά που βιώνουμε μέσα στις σχέσεις είναι ίσως η πιο σκληρή μορφή απομόνωσης, γιατί έρχεται εκεί που δεν την περιμένουμε – στην αγκαλιά που θα έπρεπε να μας ζεστάνει, στη σιωπή που θα έπρεπε να είναι γαλήνια, στα λόγια που θα έπρεπε να γεμίσουν την ψυχή μας. Είναι το αίσθημα του να είσαι δίπλα σε κάποιον και, παρόλα αυτά, να νιώθεις απελπιστικά μόνος. Μερικές φορές, η μοναξιά αυτή γεννιέται από την έλλειψη επικοινωνίας. Τα συναισθήματα και οι σκέψεις μας παραμένουν κρυμμένα, σαν να φοβόμαστε ότι αν τα μοιραστούμε, θα χάσουμε την οικειότητα. Κι έτσι, τα λόγια σβήνουν και οι συζητήσεις περιορίζονται σε καθημερινές λεπτομέρειες. Ο σύντροφός μας είναι εκεί, αλλά νιώθουμε ότι δεν μας βλέπει πραγματικά, δεν μας καταλαβαίνει.

Άλλες φορές, η μοναξιά ανθίζει μέσα από τις προσδοκίες που δεν εκπληρώνονται. Περιμένουμε ο άλλος να μας δώσει τη φροντίδα, την επιβεβαίωση, την αγάπη που χρειαζόμαστε, αλλά η πραγματικότητα συχνά διαφέρει. Ίσως ο άλλος δεν μπορεί ή δεν ξέρει πώς να μας προσφέρει αυτό που ζητάμε. Και τότε, η απογοήτευση γίνεται το σκηνικό της σχέσης, κι εμείς αποτραβιόμαστε, προστατεύοντας τις πληγές μας.

Η μοναξιά στις σχέσεις μπορεί να είναι και απόρροια του φόβου να ανοιχτούμε. Έχουμε μάθει να κρατάμε τις άμυνές μας ψηλά, να μην δείχνουμε την ευαλωτότητά μας, από φόβο μήπως πληγωθούμε ή απορριφθούμε. Και όσο περισσότερο κρυβόμαστε, τόσο μεγαλώνει το κενό ανάμεσα σε εμάς και τον άλλον.

Όμως, η μοναξιά στις σχέσεις δεν είναι πάντα το τέλος. Είναι συχνά ένα σημάδι, μια πρόσκληση να στραφούμε προς τα μέσα, να αναρωτηθούμε τι είναι αυτό που χρειαζόμαστε πραγματικά. Μας καλεί να μάθουμε να επικοινωνούμε καλύτερα, να δείξουμε ποιοι είμαστε χωρίς φόβο, να καλλιεργήσουμε έναν χώρο όπου τόσο εμείς όσο και ο άλλος μπορούμε να υπάρχουμε ελεύθερα και αληθινά.

Η μοναξιά μπορεί να είναι ένα σκοτεινό μονοπάτι, αλλά μπορεί επίσης να μας οδηγήσει σε μια βαθύτερη σύνδεση – πρώτα με τον εαυτό μας και, στη συνέχεια, με τον σύντροφό μας. Γιατί στις σχέσεις δεν είναι η απόσταση που μας απομακρύνει, αλλά η σιωπή. Και δεν είναι οι διαφορές που μας πληγώνουν, αλλά η απουσία της προσπάθειας να γεφυρωθούν.